Używamy ciasteczek, dzięki którym nasza strona jest dla Ciebie bardziej przyjazna i działa niezawodnie. Dzięki nim możemy lepiej dopasować treści i reklamy do Twoich zainteresowań.
Jeśli się nie zgodzisz, reklamy nadal będą się wyświetlać, ale nie będą dopasowane do Ciebie.
Dostosowujemy się do Ciebiex
Używamy ciasteczek, dzięki którym nasza strona jest dla Ciebie bardziej przyjazna i działa niezawodnie. Dzięki nim możemy lepiej dopasować treści i reklamy do Twoich zainteresowań.
Jeśli się nie zgodzisz, reklamy nadal będą się wyświetlać, ale nie będą dopasowane do Ciebie.
Patrzysz czasem na swój telefon i zastanawiasz się – jak to możliwe, że połączone elementy dają w efekcie możliwość rozmawiania czy smsowania z osobą z drugiej części globu? W dzisiejszym artykule chcę Ci przybliżyć historię telefonów i rozwoju komunikacji. Czy wyglądały podobnie do dzisiejszych? Jakie miały funkcje? Na te i inne pytania znajdziesz odpowiedź poniżej. Zapraszam – oto historia telefonu!
Historia powstania telefonu sięga już XIX wieku, kiedy to podstawowym środkiem przesyłania wiadomości na odległość był telegraf. Ten dawny wynalazek ograniczał się do przesyłania zakodowanych wiadomości, jednak jego wkład w rozwój komunikacji jest naprawdę ogromny.
W 1837 roku powstał pierwszy telegraf elektryczny, który umożliwiał przesyłanie krótkich wiadomości w formie impulsów elektrycznych przez długie przewody. Wymagało to jednak skomplikowanego systemu kodowania i dekodowania informacji, a najbardziej znanym dotychczas kodem jest system kropek i kresek reprezentujący litery alfabetu. Jego twórcami byli Samuel Morse oraz Alfred Vail.
Największym ograniczeniem telegrafu była niemożność przesyłania dźwięków czy głosu. W połowie XIX wieku, grono wynalazców pracowało nad nowymi sposobami komunikacji na odległość, co w konsekwencji doprowadziło do stworzenia pierwszego prototypu telefonu.
Historyczne źródła podają, że w ówczesnym czasie nad stworzeniem telefonu pracowało przynajmniej czterech odkrywców. Opatentowanie przez nich sprzętu nie było jednak możliwe, głównie ze względu na wysokie koszty potrzebne do opatentowania wynalazku, ale również niedostateczną przydatność jak połączenie między dwoma pomieszczeniami znajdującymi się na różnych kondygnacjach.
Nieco później, w drugiej połowie XIX wieku wokół telefonu toczył się prawdziwy spór, którego stronami byli inżynierowie Elisha Gray i dobrze wszystkim znany Alexander Graham Bell. Tego samego dnia, kiedy Bell złożył wniosek patentowy, Gray przedstawił podobny wynalazek w urzędzie patentowym. Batalia sądowa toczyła się dość długo, ponieważ wszystkie czynności prawne, których dokonali mężczyźni różniło zaledwie kilka godzin.
Ostatecznie to Bell w 1876 roku otrzymał patent i został uznany za pierwszego na świecie wynalazcę telefonu. Zaledwie rok później (1877 r.) wydarzenia te otworzyły mu drogę do założenia własnej firmy – Bell Telephone Company.
Skąd u amerykańskiego wynalazcy pomysł na stworzenie telefonu? Alexander Bell pochodził z rodziny, w której komunikacja odgrywała dużą rolę. Jego ojciec był wynalazcą systemu fonetycznego do nauki mowy, a dziadek zajmował się tematyką mowy i słuchu. Sam Graham Bell miał doświadczenie jako nauczyciel głuchoniemych, co zainspirowało go do eksperymentów nad przesyłaniem dźwięku. Jego badania koncentrowały się na tym, jak ludzki głos można zamienić w impuls elektryczny i przesyłać na odległość.
Jak wyglądał prototyp telefonu?
Telefon zaprezentowany przez Bella znacząco różnił się od znanych nam obecnie komórek czy smartfonów. Pierwszy aparat telefoniczny składał się z dwóch części i wyposażony był w: tubę z membraną, igłę, przewody, elektromagnes, baterię oraz zbiornik z cieczą (kwasem).
Jak to właściwie działało? Membrana w mikrofonie drgała pod wpływem dźwięku mowy. Drgania te wprowadzały w ruch igłę, która odpowiednio poruszała się w górę lub w dół, zmieniając swój stopień zanurzenia w kwasie. W konsekwencji następowała zmiana natężenia prądu w przewodach prowadzących do elektromagnesu, który wytwarzał dźwięk. W ten prosty sposób kilka połączonych materiałów stało się praktycznym narzędziem do porozumiewania się na odległość.
W późniejszym czasie zaczęto zastanawiać się nad bezpieczniejszą formą, która miała zastąpić niebezpieczny kwas. Przełomem było wynalezienie przez Thomasa Edisona mikrofonu węglowego, który do działania używał drobin węgla, które zmieniały swoją oporność pod wpływem ciśnienia generowanego przez membranę.
Powstanie pierwszych telefonów choć rewolucyjne, pozwalało na bezpośrednią łączność jedynie w niewielkiej odległości. Co za tym szło, pozwolić sobie mogli na nie jedynie bogaci obywatele. W późniejszym czasie węgierski inżynier Tvidar Puskás zaproponował innowacyjne rozwiązanie tego problemu – centrale telefoniczne (wpierw ręczne, później automatyczne).
Telefon komórkowy – rozwój branży telekomunikacyjnej
Po telefonach stacjonarnych z tarczą do wybierania numeru przyszedł czas na ich nowocześniejsze wersje. Firma Ericsson w 1956 roku wydała prototyp przenośnego, bezprzewodowego telefonu. Sprzęt ten nie jest jednak uznawany za pierwszą komórkę, głównie ze względu na swoje rozmiary. Telefon Ericsson ważył bowiem aż 40 kilogramów, a wielkością przypominał bardziej duże pudło niż sprzęt do kontaktu z innymi.
Za twórcę pierwszego pełnoprawnego telefonu komórkowego uważa się Martina Coopera z firmy Motorola. Prace nad modelem Motorola DynaTAC 8000x (DYNamic Adaptive Total Area Coverage) rozpoczęły się w listopadzie 1972 roku, a już pięć miesięcy później (w kwietniu 1973 roku) został on zaprezentowany w Nowym Yorku.
Pokaz obejmował zabawną część, w którym to Cooper wykonał pierwsze połączenie do swojego głównego przeciwnika w bitwie o miano prekursora telefonii komórkowej – Joela Engela z firmy Bell Labs. Utarł tym samym nos konkurencji i został pierwszym twórcą „komórki”.
Telefon komórkowy Motoroli, DynaTAC 8000X, stał się pierwszym komercyjnym modelem dostępnym na rynku w 1983 roku. Ważył około 1 kg i miał 25-30 cm długości, co czyniło go niezbyt poręcznym, jednak zainteresowanie było ogromne. Za taki gadżet trzeba było wówczas zapłacić niemal 4 tysiące dolarów, co w przeliczeniu obecnie dałoby ponad 30 tys. złotych. Kwota ta jak na lata 80. była naprawdę spora, lecz na początku 1984 roku firma podała, iż urządzenie rozeszło się w 12 tys. egzemplarzy.
Telefon Motorola DynaTAC wyposażony był w głośnik i mikrofon, a więc służył głównie do odbierania i wykonywania połączeń głosowych trwających maksymalnie 20-30 minut. Umożliwiał on także zapisanie do 30 numerów w książce telefonicznej. W trybie czuwania bateria wytrzymywała około 8 godzin, a czas ładowania telefonu to aż 10 godzin. Co ważne, model ten początkowo pozwalał na dzwonienie jedynie w centrum Chicago, co znacząco ograniczało jego funkcjonalność!
Pierwsze modele komórek były duże, ciężkie i miały ograniczony czas działania baterii. W 1987 roku firma Nokia zaprezentowała lżejszy i bardziej poręczny telefon Mobira Cityman. Konkurencja wydłużyła czas działania telefonu na czuwaniu do 14 godzin oraz dała możliwość 50-minutowych rozmów na jednym ładowaniu.
Dalszy rozwój przyniósł nam dobrze znane z początku XXI wieku komórki z klawiaturą, aparatem i klapką, które cieszyły się niesamowitą popularnością i zapoczątkowały pracę na kolejnym rodzajem sprzętu do porozumiewania się – smartfonem.
Pierwszy smartfon firmy IBM – Simon Personal Communicator, został wprowadzony w 1992 roku. To urządzenie, znane również jako Simon, było pierwszym aparatem łączącym funkcje telefonu komórkowego i komputera. Posiadał dotykowy ekran, umożliwiając użytkownikom wykonywanie różnych zadań, takich jak wysyłanie e-maili, zapisywanie notatek i przeglądanie kalendarza. Mimo, że jego funkcjonalność była ograniczona w porównaniu do dzisiejszych smart telefonów, uznawany jest za prekursora ich dalszego rozwoju.
Dzisiejsza technologia rozwija się tak szybko, że czasem ciężko jest nam za nią nadążyć. Różni producenci oferują coraz to nowsze funkcje, które obecnie pozwalają nie tylko na rozmowy, ale także nagrywanie video, sprawdzanie parametrów zdrowia czy korzystanie ze sztucznej inteligencji.
Pierwsze telefony komórkowe nie przypominały wyglądem telefonów, które znamy dzisiaj. Opracowanie tak wyjątkowego, nowego wynalazku pozwoliło zrewolucjonizować przekazywanie informacji między ludźmi i otworzyło świat na zupełnie nieznane dotychczas możliwości. Jak myślisz, co będzie dalej? Daj znać w komentarzu!
Tymczasem zapraszam Cię do śledzenia mnie w mediach społecznościowych (Facebook, X, Instagram), gdzie znajdziesz jeszcze więcej ciekawostek i nowinek ze świata technologii oraz druku. Do jutra! 🙂
